Miód lipowy - w stanie płynnym ma barwę od zielonkawożóttej do jasnobursztynowej. Po skrystalizowaniu zmienia zabarwienie na białożóte do złocistożółtego. Pod względem konsystencji i barwy miód lipowy w stanie płynnym przypomina olej rycynowy. W wyniku krystalizacji przyjmuje postać drobnoziarnistą, niekiedy krupowatą. W smaku jest on dość ostry, często lekko gorzkawy.

W skład miodu lipowego wchodzą związki występujące w kwiatach lipy: olejek eteryczny, flawonoidy (hesperetyna, hesperydyna, rutyna, izokwercytryna i tiliarozyd), glikozyd tiliacyna, związek triterpenowy tarakserol, garbniki, związki gpryczowe, saponiny. Według Curyło miód zawiera średnio 67 ug B-karotenu w 100 g produktu. Stwierdzono także występowanie kwasów organicznych, między innymi kwasu kumarowego, chlorogenowego, kawowego. Miód lipowy jest ponadto bogaty w enzymy.

Miód lipowy odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną, silnym działaniu na drobnoustroje. Polecany jest także w chorobach serca i układu krążenia. Działa łagodnie moczopędnie, skutecznie likwidując obrzęki oraz nieznacznie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Zawarte w nim olejki eteryczne wywierają łagodne działanie rozkurczające i uspokajające co jest szczególnie cenne u osób z chorobami serca i naczyń.

Dużą skuteczność miodu lipowego zanotowano w schorzeniach układu nerwowego, między innymi w nerwicach, nadmiernym podnieceniu nerwowym, stresie i bezsenności.